رمان دیدن از سیزده منظر

مشخصات کتاب
کتاب دیدن از سیزده منظر
نویسنده: کالم مک کان
ترجمه: ابراهیم فتوت
انتشارات: کوله پشتی
تعداد صفحات: ۲۵۵
قیمت: ۲۰۰۰۰ هزار تومان

دیدن از سیزده منظر مجموعه یک رمان و سه داستان کوتاه از نویسنده ى صاحب سبک ایرلندى تبار، کالم مک کان است.

✔️ کتاب دیدن از سیزده منظر با خرید حق انتشار در ایران روانه بازار شده و مک کان با مقدمه اى که اختصاصا براى ترجمه ى فارسى کتاب نگاشته، نوعى صمیمیت را بى واسطه در همان صفحات اول به خواننده منتقل مى کند.

---

دیدن از سیزده منظر آخرین اثر داستانی کالم مک کان ایرلندی است. وی در دانشگاه هانتر نیویورک به تدریس نویسندگی می پردازد. نُه اثر داستانی وی افتخارات فراوانی برای او به ارمغان آورده است که می توان به جایزه ملی کتاب آمریکا در سال ۲۰۰۹ و جایزه ادبی دوبلین ۲۰۱۱ اشاره کرد.

 

---

قسمت هایی از متن کتاب دیدن از سیزده منظر

این مشکلى است که در سنین بالا پیش مى آید ؛ اینطور نیست؟ احساس را به خاطر مى آورید، اما تاریخ را نه. اگر تاریخ را پیدا کنید، احساس را از دست خواهید داد.

زمانِ حال چیز خنده دارى است؛ اصولا نمى تواند وجود داشته باشد. به مجرد اینکه از آن آگاه مى شویم، سپرى مى شود و دیگر حال نیست. این طورى ما مدام در گذشته زندگى به سر مى بریم، حتى هنگامى که در حال رویاپردازى درباره ى آینده هستیم.

شاعران ، مانند کارآگاهان ، مى دانند که حقیقت مشقت بار است :حقیقت ، تصادفى اتفاق نمى افتد ، بلکه تراش مى خورد و به عمل مى آید تا وارد هستى مى شود؛ محصولى است از زمان ، فاصله و پیوند. شاعر باید این احتمال را در نظر داشته باشد که پیش از بروز یک واژه ، یا انعقاد یک جمله ، یا گشایش یک قافیه راه درازى را باید طى کند ، و حتى با وجود همه ى اینها هم هیچ چیز تضمین شده نیست ، حتى واژه هایى که معناى اولیه ى خود را به مخاطره انداخته اند. شعر ، گاهى در غیر منتظره ترین لحظه رخ مى نماید وشاعر، باید به این معما ورود کرده و از آنجا شروع به بازسازى شعر کند.

و زمان چه ظالمانه مى تازد ؛ وقتى در طلب آن هستى مضایقه مى کند و آن گاه که به آن نیاز ندارى فراوان مى شود.

اگر به زندگى مهلت کافى بدهى همه ى مشکلاتت را حل خواهد کرد ، حتى مشکل زنده بودن را.

در حقیقت بدبختى همه جا را فراگرفته است. چرا نگوییم کل جهان یک دیوانه خانه است ، و بعد همینجورى آن را به حال خود رها کنیم؟

شاعران مانند کارآگاهان مى دانند که حقیقت مشقت بار است : حقیقت تصادفى اتفاق نمى افتد ، بلکه تراش مى خورد و به عمل مى آید تا وارد هستى مى شود ؛ محصولى است از زمان و فاصله و پیوند.

یک لحظه به تنهایى _مانند یک کلمه_ هیچ معنایى ندارد ؛ انباشتِ لحظه هاست که به آنها اهمیت مى دهد.

خونى که به ارث مى بریم چیز عجیبى است. درون ما حرکت مى کند و از ما چیزى مى سازد که هستیم. چشم اندازى که نقشى در افکار و اندیشه ى ما دارد.

کتاب زندگى آدم ها چندین جلد دارد و همین طور بازگوهاى زیادى از آن شنیده مى شود. این زندگى حجم زیادى دارد.

چقدر شگفت انگیز خواهد بود که آدم براى مدتى به صورت یک مغز زندگى کند. درون یک شیشه قرار بگیرى و همه چیز را از آنجا نظاره کنى. بدون سختى هاى این عمارت مشنگ. یک زندگى پاک و خالص ، در یک قفسه ، در ردیفى از قفسه ها.

درک ما از زندگى دیگران در واقع همان درکى است که از زندگى خودمان داریم و این حقیقتى است که با مرگ اطرافیان مان برجسته مى شود.

حقیقت این است که ما چیزها را زیباتر از آنچه که به واقع بودند به یاد مى آوریم.

هرچه نسبت به زمان آگاه تر مى شویم ، کمتر از آن بهره مى بریم. هرچه بیشتر در مضیقه ى زمان قرار مى گیریم ، وقت بیشترى طلب مى کنیم.